In het Praathuisje bij Johanneshove.
In het Praathuisje bij Johanneshove. Foto: Vivium

Festivalunits nu in gebruik als Praathuisjes op Vivium-locaties

Algemeen

LAREN/BLARICUM - Bij woonzorglocaties Johanneshove in Laren en Torenhof in Blaricum staat sinds kort een Praathuisje; een speciale bezoekcabine waar de bewoners op een veilige manier familie en vrienden kunnen ontmoeten. De eerste bezoeken leverden stralende gezichten op.

"De verhuurder is een bedrijf dat deze cabines normaal gesproken verhuurt aan festivals, maar dat ligt door de coronacrisis nu ook helemaal stil", vertelt Marjolein Brüning - directeur Zorgeloos Wonen bij Vivium. "Daarom zijn ze die units gaan ombouwen tot bezoekcabines. Een fantastisch idee, dat wilden wij hier natuurlijk ook wel!"

Duurt te lang

Naarmate het bezoekverbod voortduurt, merken Brüning en haar collega's op de werkvloer dat bewoners het moeilijker krijgen. "Voor sommigen duurt het echt te lang allemaal, dat geldt voor zowel de bewoners als de familie. Dan leggen we steeds opnieuw uit dat bezoek voorlopig ècht nog niet kan, zelfs niet in een heel bijzondere situatie. Daarom is het fijn dat we met dit Praathuisje een alternatief kunnen bieden. Het geeft ook iets van hoop, omdat het voelt als een stapje vooruit."

De bezoekers worden op verschillende momenten naar de cabine gebracht; eerst de bezoekers, daarna de bewoner. Na het bezoek verlaat de bewoner de unit weer als eerste. "Dit is om te voorkomen dat mensen in de - begrijpelijke - verleiding komen om elkaar te raken." In de cabine is een scheidingswand van plexiglas aangebracht. Aan beide kanten staan tafeltjes met stoelen. Praten gebeurt via een babyfoon. "We willen nog even kijken of we het nog leuker kunnen maken, maar de cabines zijn van binnen ook nu al gezelliger dan je misschien zou denken. Het verhuurbedrijf levert ze met een prettige inrichting af, het is zeker geen kille verhoorkamer."

Veilig en eerlijk

Vivium had een paar dagen nodig om te kunnen gaan draaien met de bezoekcabine: "We moesten eerst nog wat dingen uitzoeken en op papier zetten, want mensen moeten gebracht, gehaald en begeleid worden. En naast veilig moet het ook eerlijk gaan. Het is niet leuk als een andere dame van een paar deuren verderop drie keer per week bezoek krijgt, terwijl er voor jouw familie geen plek in het schema meer is. We beginnen in eerste instantie met bezoekjes van 25 minuten, misschien is dat wel te kort of juist te lang. Dat ligt ook aan de belangstelling en hoe mensen het ervaren."

Eenzaam

"Ik denk dat dit iets heel positiefs is, maar voor sommige bewoners zal het ook confronterend zijn. Als het bezoek weg is, zit je toch weer alleen. Of misschien wil jouw familie ondanks het veilige plexiglas het risico niet nemen, dat is dan misschien moeilijk te accepteren. We moeten goed opletten wat dit met de bewoners doet en daar op blijven inspelen. Dat doen we nu natuurlijk ook, maar hoe goed we ook voor de bewoners zorgen: wij kunnen nu eenmaal niet de plek van de familie innemen. Sommige bewoners voelen zich best eenzaam, terwijl de ander juist blij is om samen met leeftijdsgenoten in een zorgcentrum te wonen waar alles goed geregeld is. Eenzaam hoef je hier eigenlijk niet te zijn, maar dat neemt niet weg dat sommige bewoners zich nu toch eenzaam voelen."

Uit de krant