Larense beiaard: vijftig jaar een begrip in het Brinkdorp
AlgemeenLAREN - Elk half uur klinkt een korte melodie uit de klokkentoren van de Johanneskerk in Laren. Een automaat bespeelt dan de Larense beiaard die inwoonster Susanne Fokkens vijftig jaar geleden aan het Brinkdorp heeft geschonken.
Elke tweede en vierde zaterdag van de maand komen de klanken van het carillon nog beter tot hun recht als beiaardier Klaas de Haan de klokken zelf bespeelt.
Afgeregeld
Voordat De Haan de beiaard kan bespelen, moeten de klokken eerst worden afgeregeld. Aandachtig stelt hij de ijzeren draden die het klavier met de klokken verbinden af door deze langer of korter te maken.
"Een carillon hoeft nooit te worden gestemd", legt De Haan uit, terwijl hij de eerste tonen laat klinken. "Een goede klok is altijd zuiver, maar soms is het wel nodig om de klepel weer rond te vijlen omdat deze afgeplat raakt door het spelen."
Hard werken
De Haan begint de bespeling van deze zaterdagochtend met een modern stuk van Staf Nees, een Belgische beiaardier die veel muziek speciaal voor het klokkenspel heeft gecomponeerd.
De beiaard is het zwaarste van alle bestaande muziekinstrumenten en de Larense beiaardier moet dan ook hard werken om de klokken te laten klinken. Met zijn vuisten bewerkt hij het klavier, terwijl ook zijn voeten met hard gestamp de klokken aansturen.
Gerammel
Buiten klinken alleen de klokken, maar wie naast de beiaardier zit, kan het gerammel van het klavier en de voetpedalen niet ontgaan. "Zelf hoor ik dat allang niet meer", zegt De Haan. "Ik luister alleen nog maar mijn spel, andere geluiden filter ik weg."
