'Een overweldigend afscheid'
WEESP - Het zit erop voor huisarts Ben de Groot. Hij heeft zijn patiënten overgedragen aan zijn opvolger Marieke Bos. Afgelopen vrijdag was de afscheidsreceptie in De Hogeweyk. De dokter heeft vier uur lang handen staan schudden, maar liefst achthonderd mensen kwamen afscheid van hem nemen.
door Marieke van Veen
Hoe kijkt u terug op uw afscheid?
"Het was overweldigend. Ik richtte me vooral steeds op de persoon die voor me stond en had dus niet in de gaten hoe druk het echt was, maar ik begreep dat de mensen tot ver buiten de zaal in de rij stonden. De Hogeweyk heeft de bezoekers geturfd. Er zijn zo'n achthonderd mensen naar mijn afscheid gekomen. Dat doet me veel."
Is persoonlijk afscheid nemen wel mogelijk als het zo druk is?
"Ik kende iedereen! Een enkele keer kon ik niet direct op iemands naam komen, maar dan nog wist ik wel wie het was. Onder de bezoekers waren soms complete families: van kleinkinderen tot overgrootouders. Ook ons gezin was compleet die middag. Dat geeft wel de goede band met mijn patiënten weer, die was altijd persoonlijk. Dat heb ik ook altijd belangrijk gevonden. Door de jaren heen heeft de huisarts er steeds meer administratieve taken bij gekregen, waardoor je tegenwoordig meer bezig bent met vinkjes zetten dan dat je nog even door kunt vragen naar hoe het verder met iemand gaat. Dat is spijtig."
U komt vast om in de bloemen en wijn?
"Bij de uitnodiging voor de afscheidsreceptie zat een verzoek om in plaats van cadeautjes geld te doneren aan de leprastichting. Er is gul gegeven, ik verwacht dat het eindbedrag op zo'n 4000 euro uit gaat komen. Daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Daarnaast wilden veel mensen graag ook nog iets tastbaars geven, dus inderdaad, de woonkamer staat vol. We zijn het hele weekend bezig geweest om alles een plekje te geven. Inmiddels is ons huis weer redelijk bewoonbaar."
U krijgt er ook ruimte bij toch, nu u de praktijkruimte niet meer gebruikt?
"Mijn opvolger Marieke Bos heeft een nieuwe praktijk, naast sporthal Aetsveld. Dat betekent inderdaad dat de ruimte die ik gebruikte als praktijk aan huis nu is vrijgekomen. Het wordt een atelier, waar mijn vrouw kan schilderen en waar ik kan beeldhouwen. Dat doen we beiden al langer, maar daar is nu op twee manieren meer ruimte voor: meer fysieke ruimte én meer ruimte in mijn hoofd."
Bent u toe aan uw pensioen?
"Ik ben ruim 35 jaar huisarts geweest. Ik was me sinds mijn zestigste al wel aan het oriënteren op de voortzetting van mijn praktijk, maar de ideale oplossing diende zich opeens heel snel aan. Het is de juiste beslissing, voor alle partijen en zeker ook voor de patiënten. Ik ben benieuwd hoe het is om minder verantwoordelijkheid te hebben. Als huisarts moest ik elke tien minuten een beslissing nemen. Dat zal ik wel missen, maar misschien vind ik het uiteindelijk heerlijk?"
'Ik nam elke tien minuten een beslissing. Dat ga ik vast missen'
Wat gaat u zeker niet missen?
"De ingrijpende veranderingen die eens in de zoveel tijd door de politiek aan de huisarts worden opgedrongen, zonder dat daar overleg over mogelijk is. Tegenwoordig moet je als huisarts onderhandelen met zorgverzekeraars. Wat een gedoe."
Beeldhouwen dus. Nog meer plannen?
"Ik wil kunstgeschiedenis gaan studeren. En verder houd ik van tuinieren en fietsen. Ik ga me vast niet vervelen. Misschien dat ik op termijn wel weer in een of ander bestuur beland. Ik ben al wel benaderd, maar ik wil eerst even tot rust komen."
Het overdrachtsjaar was turbulent?
"Er moest over van alles en nog wat een beslissing worden genomen. Daarbij werden de consulten ook anders. Veel patiënten wilden naast hun klachten ook mijn afscheid bespreken. Ik heb op een gegeven moment zelfs de gemiddelde tijd per consult moeten verlengen, omdat ik steevast uitliep."