Marianne's warming up
Voordat Marianne Klijnstra op 6 september zelf Smal Weesp induikt, vraagt ze een van de 200 andere Weesper deelnemers hoe zij dat nou aanpakken, zo'n WeesperNieuws Triatlon.
Laura Koopmans
Startnummer 1603
Nieuwe prikkel
Hoe mijn triatlon-'carrière' begon? Dat was drie jaar geleden bij de Loop Je Fit, waar ik een poging ging doen om te leren hardlopen. En aangezien ik hardlopen nog steeds niet zo denderend vind, was dat op het moment dat ik na drie stappen al mijn tong op mijn knieën had hangen nog veel erger. Maar ik heb het gehaald, dankzij Laura. 'Ik HAAT hardlopen', 'alles doet pijn' en alle mogelijke variaties daar tussenin heeft ze naar haar hoofd gekregen, maar uiteindelijk is het haar gelukt om mij er doorheen te slepen. En nadat zij mij vorig jaar ook nog door de straten van Weesp heeft geschreeuwd, staat zij nu aan de start van de triatlon. Een nieuwe prikkel om weer te sporten, noemt ze dat. Dus nadat Laura het budget voor de komende vakantie heeft opgemaakt aan een racefiets met toebehoren, een wetsuit, allerlei nodige en vooral minder nodige zaken, is zij nu hard aan het trainen. Want het doel mag dan wel zijn de finish halen, mevrouw wil wel voorbereid het water in. Lopen kan zij wel, maar 'zwemles' is toch nodig, en een extra stukje fietsen kan ook geen kwaad. En waar zij mij ging vertellen dat hardlopen echt steeds leuker wordt (ik wacht nog steeds), vertel ik haar nu dat je in de Vecht echt niet zoveel vieze, enge dingen tegen komt (een enkele ringslang daargelaten), dat een 10 kilometer lopen echt makkelijker is in een triatlon, dan gewoon los, en dat die 2,5 uur voorbij zijn voor je er erg in hebt. En dat het vooral heel erg leuk is.