Geliefde, markante en sociale internist Wim Boekelman krijgt eigen straat
Wethouder Ton Stam onthult vrijdag 15 december om 13.00 uur bij Zevenenderdrift 75 het nieuwe straatnaambordje Dr. W.A. Boekelmanpad.
Blaricum Dertig jaar lang was Wim Boekelman (1926-2017) - een arts met een sterke sociale inslag, een opmerkelijke gave voor diagnoses en het uitkienen van behandelingen - internist bij het Sint Jan Ziekenhuis in Laren. Door zijn betrokkenheid, humor en relativeringsvermogen was hij bijzonder geliefd bij de vele dorpsgenoten die hij behandelde.
Zijn spreekuren begonnen laat (hij sliep graag uit en gunde dat zijn patiënten ook) en stonden erom bekend dat ze vaak dramatisch uitliepen omdat hij ook alle tijd nam voor de persoonlijke zorgen en moeilijkheden van zijn patiënten en zo een belangrijke rol in hun leven speelde.
Opmerkelijk
De gemeente Laren heeft daarom het opmerkelijke besluit genomen deze markante, uitmuntende en populaire internist te eren door de verbinding tussen de Zevenenderdrift en Postiljon, vlak bij het vroegere woonhuis van Boekelman, officieel de naam Dr. W.A. Boekelmanpad te geven.
Wim Boekelman, geboren als enige zoon in een medisch geslacht, studeerde medicijnen in Utrecht. Net als zijn vader en grootvader specialiseerde hij zich in interne geneeskunde en promoveerde op een onderzoek naar de werking van de schildklier. Jarenlang was hij de enige internist van het Sint Jan Ziekenhuis. Naast zijn eigen interne praktijk was hij invallend röntgenoloog en twee periodes interim directeur van het ziekenhuis, dat inmiddels is opgegaan in het Tergooi Ziekenhuis.
De Larense arts trad in 1959 aan in het St. Jan Ziekenhuis als zelfstandig internist en werkte er tot aan de fusie met het Majella Ziekenhuis (Bussum), Hoog-Laren (Crailo) en het Diaconessen Ziekenhuis (Naarden) tot het Gooi Noord (Crailo). Hij zat in een maatschap met de internisten van deze vier ziekenhuizen. Jarenlang was hij de enige internist van Sint Jan, later waren er twee.
Van het begin af aan gaf hij als internist ook les aan de verpleegsters van Sint Jan in opleiding. Dit deed hij in zijn geheel eigen stijl: relativerend en met veel humor, twee van zijn belangrijkste kenmerken. Een anti-autoritair avant la lettre. Naast internist was hij ook (plaatsvervangend) röntengoloog in het St Jan. Dat kon toen nog via een speciaal bijvak bij zijn studie interne geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht.
Ook is hij twee keer interim-directeur van het St. Jan geweest. Dat beviel hem wat minder omdat hij daarbij te weinig contact met zijn patiënten had. In 1989 beëindigde hij na dertig jaar zijn loopbaan aan het St. Jan, daarna werkte hij nog een aantal jaren als arts bij de bloedtransfusiedienst Laren-Blaricum-Eemnes.
Sociale inslag
Zonder meer kan gezegd worden dat hij een arts was met een sterke sociale inslag en dat hij die wist te combineren met een opmerkelijk hoge gave voor diagnose en uitkienen van een behandeling. Dokters hadden zeker in zijn begintijd gezag, maar die rol speelde hij niet mee. Hij plaatste zich tussen zijn patiënten en voor niet direct medisch op te lossen zaken had hij een groot luisterend oor.