"Het taalcafé wil iedereen een gastvrij open huis bieden"
Het taalcafé in Eemnes bestaat een jaar en is een groot succes. Rond de dertig taalvragers en taalgevers ontmoeten elkaar elke vrijdag in de bibliotheek voor de gezelligheid én om van elkaar te leren. Het taalcafé is een activiteit van stichting Goede Buren, die ook een buddyproject in het polderdorp organiseert. "We zijn een gastvrij dorp en dat willen we uitstralen; ook naar Eemnessers die niet in Nederland zijn geboren", zeggen de initiatiefnemers.
Eemnes "Voor mijn toekomst in Nederland en die van mijn kinderen wil ik Nederlands leren", zegt Amina uit Somalië. Samen met taalgever Willem kijkt ze de les na die ze deze week heeft gemaakt. Willem is tevreden "Prima", zegt hij. "Je hebt alles goed." Amina kan het bijna niet geloven en vraagt het voor de zekerheid nog een keer na. Aan de andere tafels praten rond de vijftien vrijwilligers met evenveel taalvragers. Het taalniveau is verschilt, maar dat maakt helemaal niet uit, benadrukt initatiefnemer Cees van Rijsdam. "Met het taalcafé willen we iedereen een open huis bieden."
Mehar uit Koerdistan leest samen met Maaike een nieuwsbericht over hoog water in Nederland. Ze struikelt over de zin waarin staat dat 'veel gebieden blank staan'. Maaike legt uit dat dit hetzelfde betekent als 'onderwater staan.' Mehar maakt een aantekening. "Ik kom uit Koerdistan en woon hier vijf jaar", vertelt ze. Over zes maanden wil ze een opleiding voor zweminstructrice volgen. "Ik houd van zwemmen, maar ik moet eerst Nederlands leren", gaat ze verder. Het tweetal buigt zich weer over de les. Maaike legt uit dat de verleden tijd van 'vallen', 'vielen' is en dat de Maas een grote rivier in Nederland is. Als Mehar vraagt wat een 'natuurgebied' is, antwoordt Maaike dat dit een stuk land is voor dieren, waar geen huizen zijn. "Net als de polder bij Eemnes."
Goede Buren
Er was weerstand in Nederland én ook in Eemnes toen veel vluchtelingen in 2015 naar Nederland kwamen, rakelt Gerard Beentjes, samen met Van Rijsdam, Liesbeth Lemckert en Marja Willink initiatiefnemer van het Taalcafé, het verleden op. "Dat raakte mij persoonlijk en ik vond dat Eemnes onwaardig. Wij zijn het aan onze stand verplicht om een gastvrij dorp te zijn. Samen met een werkgroep van de kerken hebben wij in Goede Buren Eemnes de krachten gebundeld en december 2016 het taalcafé geopend. Natuurlijk willen de vrijwilligers helpen met de lessen Nederlands, maar daarbij is het ook de bedoeling om met elkaar te praten en over en weer van elkaar te leren."
Hasseini uit Afganistan komt vandaag voor de derde keer naar het taalcafé. Zij wil vooral Nederlands leren spreken. "Ik woon al lange tijd in Nederland maar ik had jonge kinderen en weinig tijd voor mezelf", legt ze uit. Nu is haar jongste dertien en wil ze vaker het taalcafé bezoeken. "Ik merk dat ik al meer woorden ken. Ik kan wel Nederlands lezen, maar praten is moeilijk."
Anneke, vrijwilliger van het eerste uur knikt begrijpend. "Als ik een Spaanse krant lees, snap ik wat er staat, maar dat is heel wat anders dan met een Spanjaard een gesprek aangaan."
Gastvrouwen
Het taalcafé is vanaf de start populair. Per week houdt de werkgroep bij hoeveel taalgevers en taalvragers er naar het taalcafé komen. In 2017 heeft het café 1753 bezoekers gehad, zo blijkt uit de overzichten die Beentjes laat zien. "Gemiddeld komen er per week rond de dertig bezoekers en zijn er evenveel vrijwilligers als mensen die graag Nederlands willen leren", licht hij toe. "Die een-op-eenverdeling is in de praktijk ideaal." Even later komen de gastvrouwen binnen om te zeggen dat de koffie en thee klaarstaan. Elke week zijn twee van hen aanwezig om de catering in goede banen te leiden. "Liesbeth maakt de roosters, waarop ook altijd een gastvrouw als reserve is ingedeeld", zegt gastvrouw Guke die samen met Corry de vaatwasser inruimt. Het is dan ook nog nooit gebeurd dat de gastvrouwen verstek lieten gaan, vermeldt ze niet zonder trots. "We wonen bijna allemaal bij elkaar in de straat en vinden het gezellig en waardevol om bij het taalcafé te kunnen helpen."
Willem komt wekelijks naar het taalcafé en is ook de buddy van Amina en Shaimma die wat later binnen komen vallen. Samen met Amina kijkt hij de zinnen die zij heeft gemaakt na. De Somalische heeft keurig opgeschreven dat er beschuit met muisjes is, omdat er een kindje is geboren. Alleen weet ze niet wat 'beschuit' is. Willem pakt zijn smartphone om het haar te laten zien en legt deze oer-Hollandse traditie uit. Willem is buddy voor Shaimma die iets later aan tafel aanschuift. Met haar spreekt hij een tijd af om samen naar een winkel te gaan voor een bril. "Als buddy zie ik Shaimma en haar man ook buiten het taalcafé", legt hij uit. "Meestal komt het erop neer dat ik bij hen op de thee kom om samen de post door te nemen. Bij uitzondering ga ik bij een grote aankoop mee winkelen." Als liefhebber van talen besloot hij een tijd geleden Marokkaans te leren. "Ik vond het leuk om eens kennis te maken met een heel andere taalstam. Nu lijkt het Arabisch van een Marokkaan zeker niet op dat van een Syriër, maar voor vijftien procent kan ik wel een beetje vertalen." Shaimma schudt haar hoofd. "Nee, wel voor vijftig procent!", zegt ze beslist.
Het is bijna half twaalf en Van Rijsdam maakt aanstalten om de wereldkaart van de wand te halen. "Het is maar een eenvoudige hoor", zegt hij verontschuldigend, "maar we hangen 'm altijd op. Altijd weer blijkt het handig als we kunnen zien, waar een land ligt waar iemand vandaan komt. We maken voor onze vaste bezoekers en vrijwilligers ook badges met de vlag van het land van herkomst. Om meerdere redenen merken we dat de mensen dat fijn vinden en zich daardoor thuis voelen." Vrijwilliger Wim komt hem even helpen. Hij roemt de verbroedering die uitgaat van de wekelijkse bijeenkomsten. "We hebben samen Sinterklaas gevierd en voor kerst hebben we naar Syrische muziek geluisterd. En raad eens met welk lied de muzikanten hun optreden begonnen? Met "Ik houd van Holland"! Echt waar, dat vind ik nou prachtig."
Textielatelier
Gerard Beentjes sluit het Taalcafé Eemnes af met een mededeling dat Goede Buren samen met Versa Welzijn aan een plan werkt om een Textielatelier in Eemnes te beginnen. "Het idee is dat we samen kleding gaan repareren en nieuwe dingen gaan maken", legt hij uit. "We gaan het eerst voorzichtig uitproberen, maar in andere gemeenten zijn vergelijkbare initiatieven al gestart en zijn ze een groot succes. Waarom zal het dan niet in Eemnes lukken?", zegt hij tot besluit.
[KADER] Goede Buren Eemnes zoekt vrijwilligers als buddy, als taalmaatje en als taalvrijwilliger in het Taalcafé Eemnes om nieuwe Eemnessers op weg te helpen. informatie: goedebureneemnes@gmail.com. [EIND KADER]