Van meesterschilder Anton Mauve is bekend hoe hij onder de indruk raakte van Laren nadat het eerder was ontdekt door collega-Haagse Schoolschilders Jozef Israëls en Albert Neuhuys.
Aan zijn vrouw Ariëtte schreef Anton in 1882 na een eerste bezoek aan ons dorp: ''t Is aandoenlijk mooi hier, van een fijnheid van lijnen, een lieflijke poezij straalt uit alles, binnenhuizen, wegen, akkers, boschjes en de menschen is van het liefste soort dat te bedenken is.'
Jubelen
Anton Mauve, die de laatste vier jaar van zijn leven in Laren woonde (''t is hier heerlijk!!! Ik jubel steeds'), trok er vaak met zijn veldezel en schilderskist op uit. De natuur in, vaak naar een bepaald stukje hei met op de achtergrond een pittoresk groepje bomen in de buurt van het huidige Mauvezand. In het Rijksmuseum hangt zijn beroemde schilderij 'Heide te Laren'. De schaapskudde was zijn favoriete onderwerp, maar hij schilderde ook de zandpaden die eindeloos - met een enkele boerenfiguur in het landschap - door leken te lopen, tot ver voorbij de horizon.
Mauve was wereldberoemd. Op een veiling in Amerika bracht begin 20ste eeuw een Mauve een hoger bedrag op dan een Rembrandt! Al kort na zijn overlijden in 1888 werd er gesproken over 'de zandgronden van Mauve' en de kleuren van Mauve. Het op toerisme beluste Laren zou al gauw gaan pronken met de naam 'Het land van Mauve'. De schapenschilder had het armoedige weversdorp tussen de schrale heidegronden in de mode gebracht, schreef Henriëtte Roland Holst.
Villa Ariëtte
De schilder woonde in Villa Ariëtte aan de Naarderstraat 48 tegenover waar nu Singer Laren staat. Tussen 1893 en 1902 woonde er de kunstenaar Antoon Derkinderen (1859-1925) en van 1902 tot 1911 de schilder Tony Offermans (1854-1911). Hein Dekker (1836-1905), tekenaar, prentmaker en schilder, tekende het woonhuis in augustus 1887 voor een artikel over Anton Mauve in het blad De Portefeuille. Op de tekening is ook de landelijke omgeving van het huis te zien met slechts rechts een boerderij.