Trouwen verandert door de tijd heen, maar blijft hoe dan ook een uitdaging
Trouwen verandert door de tijd heen, maar blijft waar en hoe dan ook een uitdaging. Dat zegt Paul van der Maas, al 35 jaar buitengewoon ambtenaar der burgerlijke stand (Babs).
Laren "Vroeger was heus niet alles beter, maar laten we zeggen dat de tijd veranderingen vergt. Na 35 jaar het voltrekken van huwelijken is er een aanzienlijke verandering te constateren in de wijze van voltrekken, de wensen van de mensen en zeker ook de huwelijkslocaties."
"Waren vroeger de gemeentehuizen de wettelijke aangewezen locaties met ieder hun eigen inrichting en charme, nu worden steeds vaker bijzondere locaties tot 'huis der gemeente' aangewezen om te kunnen trouwen. Het is misschien aardig om, specifiek binnen Laren, de veranderingen eens te beschouwen."
"Vooraf even enkele regels die voor huwelijksvoltrekkingen gelden en waarvan het niet slecht is die ook eens te weten. Huwelijksvoltrekkingen voor de wet (Burgerlijk Wetboek) moeten verricht worden door een (door de rechtbank) beëdigde ambtenaar der burgerlijke stand (afgekort ABS), een ambtenaar die in dagelijkse dienst is bij een gemeente. Om uiteenlopende reden kan een gemeente een buitengewoon ambtenaar der burgerlijke stand (afgekort Babs) benoemen. Zo'n Babs is iemand die hetzij eenmalig, hetzij voor een aantal jaren door een gemeente wordt benoemd en door de rechtbank beëdigd voor de huwelijksvoltrekkingen. Andere taken van de burgerlijke stand, zoals behandelen van geboorten, overlijdens en dergelijke mag deze Babs niet verrichten. Het is altijd gezien als een soort erefunctie die voorbehouden was aan 'notabelen' binnen een gemeenschap. Heden ten dage is dit duidelijk anders en kan iedereen (die aan de wettelijke eisen voldoet) benoemd worden. Overigens moet vermeld worden dat een kerkelijke inzegening (of religieuze activiteit) pas mag plaatsvinden nadat het wettelijk huwelijk tot stand is gekomen."
Klasse-systeem
"Bij mijn start in 1983 kende men in Laren een klasse-systeem voor huwelijken: bruidsparen konden 1ste, 2de of 3de klasse trouwen en daaraan waren uiteraard verschillende tarieven gekoppeld. De tariefverschillen uitten zich in wel/geen uitgerolde loper, wel/geen boeket op de tafel in de trouwzaal en wel/geen paraplu (die door de bode werd vastgehouden) bij regen. Bovendien was in Laren op zaterdag trouwen kostbaarder dan op werkdagen en moesten mensen die in Laren wilden trouwen, maar niet in Laren woonden, diep in de buidel tasten. Daarnaast was er (en dat geldt heden ten dage nog steeds) een dag en tijdstip waarop bruidsparen gratis kunnen trouwen. Overigens werd elke ceremonie door de huwelijksvoltrekker zonder onderscheid behandeld."
"Het gemeentehuis aan de Eemnesserweg 19 kende vroeger een statige en pittoresk ingerichte trouwzaal op de begane grond die je via de hoofdingang (met statige houten deuren) kon betreden. De inrichting bestond uit barokachtige stoeltjes met stoffen goudkleurige bekleding en de huwelijksvoltrekker stond achter een antiek bureau. In de lade van dit bureau stond een platenspeler voor het eventueel gebruiken van muziek. In de loop der jaren werden faciliteiten als een geluidsinstallatie en een airco toegevoegd en werden de stoelen vervangen door nieuwe (eveneens antiek ogende) stoelen. Alles wellicht kneuterig, maar wel sfeervol en in stijl.
Tja, en dan komt de BEL in zicht en besluit de gemeente Laren het gemeentehuis op te splitsen in een unit voor gemeentelijk gebruik en een unit voor verhuur aan derden. Uit oogpunt van financiën en efficiëntie misschien heel goed, maar wat betekent dit voor trouwlustigen in Laren? Sinds die tijd betreden de trouwlustigen middels een glazen ingang achter het hoofdgebouw een trappenhuis en komen bruidspaar en gasten via enkele trappen in de trouw-(raads)zaal. De vergaderzaal, modern en strak van inrichting, wordt voor ieder huwelijk omgebouwd. De ronde vergaderunit wordt gedemonteerd en een katheder voor de ambtenaar geplaatst. Het bruidspaar mag zitten op een tweezits hocker. Voor bezoekers enkele rijen moderne strakke stoelen. De bij raadsvergaderingen beschikbare publieke tribune wordt met gordijnen aan het zicht onttrokken. Een moderne, geïntegreerde geluidsinstallatie wordt door de bode bediend. Kortom, een sfeerloze en strakke zaal. En of het nu door deze modernisering komt of door andere factoren zal ongewis blijven, maar wel is duidelijk te merken dat heden ten dage bruidsparen meer en meer vragen om buiten het gemeentehuis te mogen trouwen op een door hen gekozen locatie."
Vroeger was heus niet alles beter; de tijd vergt veranderingen
Uitdaging
"En zo trouwt een Babs dus inmiddels overal trouwlustigen, van eengezinswoning tot villa en van tuin tot zwembad, zolang er maar een overkapping is en de gemeente de gekozen locatie kan aanwijzen tot 'huis der gemeente'. Trouwen verandert door de tijd heen, maar blijft waar en hoe dan ook een uitdaging."