Zaalvoetballer Derk Jan te Pas (44) bedankt redders in De Hilt
Zaalvoetballer Derk Jan te Pas (44) van Team Vos uit Huizen heeft vorige week in De Hilt in Eemnes zijn redders bedankt.
Eemnes Hij werd 9 april gereanimeerd in de sporthal door medewerker Wilfried Mol, sportster Kitty Harrison en inwoonster van Eemnes Sasha van der Zwaan die een sms kreeg via Hartslag.nu.
De redders kregen een bloemetje aangeboden van Derk Jan, zijn vrouw Bernice Hulst, zijn dochters Sanne en Maud en van Karel Koopman, penningmeester van Team Vos.
Zelf kan Te Pas zich weinig meer herinneren van wat er precies gebeurde die avond. "Ik herinner me de toss nog, daarna niets meer. Ook niet hoelang ik nog heb gespeeld. Tot 3.58 minuten voor de rust. Ruim 20 minuten dus", zegt Karel, die op dat moment scheidsrechter was. "Hij zat op zijn hondjes op de grond met zijn handen tegen zijn hoofd gedrukt. Hij wist niet wat er was en ik heb de wedstrijd meteen stilgelegd." Teamgenoten haalden hulp bij de bar, waar Wilfried Mol dienst had. "Meestal is het niet zo ernstig. Ze zeiden dat er iemand onwel was geworden. Op de een of andere manier heb ik wel meteen de AED meegenomen", zegt Mol. Harrison had net gesport bij EGV en zat koffie te drinken. Zij zag het gebeuren en ging erachteraan. Ze is werkzaam als verpleegkundige en startte samen met Mol de reanimatie. Ondertussen had Van der Zwaan via Hartslag.nu een sms gekregen. "Ik heb mijn Crocs aangetrokken en ben op de fiets gestapt." Ze kent de sporthal goed, want ze volleybalt er en woont erachter.
Na twee keer een shock van de AED bewoog de voetballer zijn hoofd weer. Inmiddels waren vier brandweerlieden gearriveerd en twee politiemensen. De ambulance kwam pas later. Te Pas heeft een week in Tergooi in Blaricum gelegen en allerlei onderzoeken gehad. "Ze hebben niets kunnen vinden, maar ik heb inmiddels wel een icd gekregen." Dit apparaatje zit in zijn lichaam en kan een schokje geven als het hart ontregeld raakt. "Tot nu toe gaat het goed. Over twee maanden moet ik weer naar het ziekenhuis. Dan lezen ze het apparaatje weer uit." Hij hoopt dat de uitslag dan weer goed is. "Ik mag tot die tijd niet autorijden, want je weet maar nooit." Zijn lichaam heeft een klap gekregen en hij is nog aan het herstellen. Hij is zijn redders dankbaar dat hij er nog is.