Tien jaar Gooise vierdaagse: record en jubileumfeest
Het zit er weer op: de Wandelvierdaagse Het Gooi. Het ging als een speer en er hing een geweldige sfeer. De organisatie en deelnemers kijken terug op een prachtig jubileumevenement.
Laren Eindelijk, daar is de finish. Nog 100, 50, 10 stappen. Yes, gehaald! Er klinkt applaus, bloemen worden uitgereikt, omhelzingen en knuffels volgen. Het vierdaagsefeest kan beginnen. Dweilorkest De Wallenkraaiers blaast in een mum van tijd de vermoeidheid uit de stramme ledematen. En hup, daar gaan de voetjes van de vloer in de polonaise.
Zo verliep zaterdag de inhuldiging van de 1.730 wandelaars van de tiende Gooise vierdaagse bij SV Laren'99. Een jubileumeditie die louter tevreden en blije reacties opleverde. Begeleid door schitterend wandelweer, nauwelijks blaren en geen uitvallers. De Stichting Wandelvierdaagse Het Gooi had met haar tachtig vrijwilligers wederom een topprestatie geleverd voor dit recordaantal deelnemers uit alle windstreken.
Juichkreet
"Schitterende pr voor Laren en een dikke pluim voor al die vrijwilligers", prees burgemeester Rinske Kruisinga de organisatie. "Dit is zo kenmerkend voor ons dorp en straalt zo veel positivisme uit." Met een big smile reikte zij dan ook de cheques uit aan de goede doelen: 8.000 euro voor de Stichting Vier het Leven, 3.750 euro voor het Goois Natuurreservaat en 1.500 euro voor Scouting Raboes, dat de cheque met een juichkreet in ontvangst nam.
Een speciale pluim was er voor EHBO-veteraan Wybe (72), die zijn tweede lustrum in Laren volmaakte. "Het gekste dat ik hier heb meegemaakt was een vrouw die haar blaarvoet helemaal had omzwachteld met maandverband en afgeplakt met ducttape. Daar hadden we heel wat werk mee", lacht hij. Zijn EHBO-ploeg bestaande uit Claudia, John, Paul en Ruud had een makkie dankzij het fraaie weer. "Dat was vorig jaar met die hitte wel anders!"
Glunderend
Bruisende ontlading op de danstafels in de feesttent
Voorzitter Tim Bitter van de jarige wandelclub zag het, nippend aan zijn eerste biertje, glunderend aan. "Hier doe je het allemaal voor! Natuurlijk zijn er dingetjes die nog beter kunnen, maar hier mogen we met zijn allen trots op zijn. De 21 vrijwilligers die zich al tien jaar inzetten, gaan we binnenkort apart in het zonnetje zetten."
Fans van het eerste uur zijn Wil Horst (75), Rita Schaapherder (66), Wil Rigter (71) en Ria Le Blanc (73) uit Laren. Pauzerend op een bankje bij Oud Valkeveen vertellen zij hun verhaal. "We lopen al tien jaar mee, maar elke keer is weer een verrassing. Voorheen liepen we over fietspaden, maar nu gaan we over zandpaden, dwars door de natuur. Dan realiseer je je pas hoe mooi wij hier wonen." Hun tips voor mensen met wandelkriebels: draag goeie sokken zonder naden en doe een goede voorbereiding, dat is het halve werk.
Uitlaatklep
Rina (74) uit Amsterdam geniet van elke stap. "Ik loop pas zes jaar en heb al vierdaagsen gelopen in Haarlem en Alkmaar, maar dit is veruit de mooiste!" Bijzonder is het verhaal van de Larense Annie Voulon-Calis (73), recordhouder in Laren met 1.600 wandelkilometers: 10 x 4 x 40 km. "Ik haal hier veel kracht uit. Mijn man Frits is een halfjaar geleden overleden en hij zei: 'Annie, laat je kop niet hangen en ga ervoor'. En dat doe ik elke dag. Wandelen is mijn uitlaatklep. Ik ben een positivo en kan de zuurste zuurpruim binnen vijf minuten laten lachen. Maar je moet wel in beweging blijven, anders is het snel met je gedaan", lacht Annie, die deze thuiswedstrijd beschouwt als een aanloopje naar haar elfde optreden straks in Nijmegen, uiteraard 4 x 40 km.
Gangmakers op het vierdaagsefeest zijn Simon en zijn Angels. Diny, Janet en Gesina uit Achterveld kwamen onderweg Simon uit Emmeloord en Marianne uit Eemnes tegen en die klik resulteerde in een mooie wandelvriendschap en een bruisende ontlading op de danstafels in de feesttent.
Eemnes
Een bijzondere rol was weggelegd voor Marianne van der Kolk, dorpscoach in Eemnes, die het voltallige college van B en W vrijdag mobiliseerde voor de doortocht van de vierdaagse. Burgemeester Roland van Benthem gaf het startsein en sprong bij als stempelaar, terwijl zijn wethouders instapten bij de speciale route voor Parkinson-patiënten, die voor het eerst op het programma stond. "Eemnessers staan altijd voor elkaar klaar", verklaarde Marianne de hartverwarmende ontvangst. Basisscholieren voerden een stukje van hun eindmusical op en de Eemnesser jostiband Egwel speelde de pannen van het dak bij winkelcentrum De Minnehof.
Smetje
Er was slechts één smetje op de feestvreugde. Een van de Parkinson-wandelaars werd onderweg even onwel, maar kon gelukkig snel per taxi naar de finish worden gebracht, waar hij net op tijd samen met zijn wandelmaatjes met een daverende ovatie kon worden ingehuldigd.
De vijftig Belgen, die hotel De Witte Bergen hadden afgehuurd, zetten er in de slotfase van de slotetappe nog even flink de pas in. Ze wilden natuurlijk op tijd zijn voor de WK-match van de Rode Duivels tegen Tunesië. Toen dat varkentje met 5-2 was gewassen ging de bierkraan wijd open en werd alvast een voorschotje genomen op de WK-titel. En de Hollanders deden natuurlijk dapper mee. Volgend jaar weer? "Zeker en vast!", luidde het onversneden Vlaamse antwoord.
