Toen ik in het najaar van 2001 werd gevraagd de politieke arena van Laren te betreden, vroeg ik mij af of ik het wel kon. Een afweging die altijd mijn drijfveer is geweest.
Ik begon na te denken hoe ik de Laarders kon 'vangen' voor Larens Behoud, de politieke vereniging met hart voor het dorp, maar toentertijd met nog geen vijftien leden. Met een beetje marketingstrategie kwam ik erachter dat er eigenlijk niemand met tegenzin in ons dorp woont. Ik positioneerde het met kernwoorden als trots, groen, traditioneel, charmant en kleinschalig. 'De wereld in een dorp' zoals NRC-journaliste Lien Heyting het ooit treffend formuleerde. "Een dorp met stadse allures" aldus tv-collega Fons de Poel in een van mijn films over ons dorp. 'De mooiste gemeente van Nederland', verkoos weekblad Elsevier meerdere malen.
Uniek is Laren altijd geweest. Toen het van oorsprong arme boeren- en weversdorp te midden van de schrale heidegronden eenmaal door de schilder Jozef Israëls was ontdekt, werd het een ware broedplaats voor vele bewegingen en initiatieven. Als kunstenaarskolonie, als toevluchtsoord voor anarchisten, theosofen en wereldverbeteraars, als begin van het Nederlandse toneel. En wat dacht u van de eerste schoonheidscommissie in Nederland, opgericht door vakbondsbestuurder en gemeenteraadslid Henri Polak.
Ook was Laren het begin - na de Tweede Wereldoorlog - van de oecumene. Kortom, ons dorp kan trots zijn op zijn geschiedenis die naast de jaarlijkse en eeuwenoude Sint Janstraditie het zijn identiteit verschaft. Geschiedenis is zo belangrijk omdat het verbondenheid tussen mensen creëert. Die verbondenheid in Laren is echt uniek, zo veel initiatieven zijn er en zo veel bijzondere (organisatorische) karakters zijn erdoor gevormd.
Kiddy Goodpills
Ook onlangs weer. Ik ken haar van het aardappel rooien op een van de enggronden toen ze nog in het bestuur zat van de Stichting Oude Landbouwgewassen Laren (S.O.L.L.): Emeliet van Gool. Ze is op het ogenblik - hoewel ze dat zelf absoluut niet wil weten - een van die vrouwen die het op zich genomen heeft grote sommen geld te verzamelen en fondsen aan te boren voor de Stichting Kiddy Goodpills. Een klein half jaar geleden was dat door hoogleraar klinische farmacologie Saskia de Wildt volop in alle journaals. Het gaat erom dat ieder kind goede medicatie verdient: werkzaam en toepasbaar. Want niemand realiseert zich dat medicijnen meestal op volwassen mannen worden getest.
Maar kinderen reageren vaak heel anders op medicatie. Bij 40% tot 80% ontbreekt het bij zeer ernstige ziektes aan onderzoek naar die veiligheid en werkzaamheid. Er is te weinig bekend over de effecten en bijwerkingen. Zeker niet op de lange termijn. Kiddy Goodpills maakt zich daarom hard voor geneesmiddelenonderzoek bij kinderen. Want alleen door gericht onderzoek kunnen behandelingen effectiever worden gemaakt. Dus meer kans op genezing en minder bijwerkingen. Als u dat ook vindt? Ieder bedrag voor dat belangrijke onderzoek is meer dan welkom: kiddygoodpills.nl via bankrekeningnummer NL55 INGB 0007 6902 57. Kinderen hoeven niet alles te slikken, toch?