Van Weegen: 'De kinderen brengen leven in de brouwerij'
Eens per twee weken logeren veertien kinderen op zorgboerderij De Buitenplaats in Eemnes. Nico van Weegen en Leonie Gerla zorgen ervoor dat de kinderen een leuk weekend hebben én het een en ander opsteken. Maar vrijheid blijheid is belangrijk, want in de klas zitten ze al vaak genoeg op elkaars lip. Leonie: "Ik vind het heerlijk voor de kinderen dat ze hier de ruimte hebben om zonder veel druk hun eigen ding te kunnen doen." De kinderen zelf vinden het ook geweldig op de boerderij. "Het is hier veel leuker dan op mijn vroegere logeeradres", zegt Olivier.
Eemnes Nico van Weegen en Leonie Gerla bieden een keer per twee weken weekendopvang voor kinderen die dit nodig hebben op boerderij De Buitenplaats in Eemnes. Voor Nico als boer zonder achtergrond in de zorg was dit acht jaar geleden een gewaagde stap. Hij heeft geen spijt van deze beslissing. "De kinderen brengen leven in de brouwerij en ik vind het leuk om samen met hen te klussen", vertelt hij enthousiast.
Nadat hij in 2010 besloot om te stoppen met het kleinschalig houden van melkvee, zocht Nico een andere aanvulling voor zijn boerenbedrijf met ruim twintig pensionpaarden, veertig schapen en jong vee. "Dat was nog een behoorlijke zoektocht", blikt hij terug. "Wat past bij mij? Wat mag van de gemeente? Een paardenkoper vertelde in die tijd enthousiast over de zorg. Zijn verhaal bracht mij op dit idee en is eigenlijk het prille begin geweest van deze zorgboerderij."
Nico volgde de basiscursus voor zorgboer van het LTO en bezocht open dagen van andere zorgboerderijen. "Er zijn natuurlijk veel doelgroepen die zorg nodig hebben, maar tijdens mijn bezoekdagen bij anderen merkte ik al snel dat werken met kinderen mij het beste lag", vat hij zijn keuze om een zorgboerderij te beginnen voor kinderen met autisme of andere gedragsproblemen samen. Veel ouders en kinderen waarderen de huiselijke sfeer op de zorgboerderij. "Vaak vindt de dagbesteding of het logeren in een apart bijgebouw plaats, maar hier kunnen de kinderen in het huis zelf slapen", legt Leonie uit. Zij is leerkracht in het speciaal onderwijs en is daarnaast, samen met Nico en diens partner Linda, verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op de zorgboerderij. De ruimte is er omdat de boerderij altijd door twee families werd bewoond. Nico is op De Buitenplaats geboren en nooit verhuisd. "De boerderij is door mijn opa gebouwd", licht hij de familiegeschiedenis toe. "Op een gegeven moment hebben mijn ouders de boerderij overgenomen en woonden opa en oma op de bovenetage. Later was 'boven' de plek voor mijn ouders, toen ik verantwoordelijk werd voor de boerderij. Nu zij daar niet meer wonen, hebben we ruimte genoeg om de kinderen te laten logeren. Alleen de keuken heb ik verbouwd, zodat we met tien kinderen aan de grote tafel kunnen eten."
Planbord
Leonie wijst naar het planbord op het aanrecht waar alle activiteiten van de dag overzichtelijk staan opgeschreven. Op zaterdagochtend is het de bedoeling dat de kinderen een verplichte taak doen. Zo maken ze elke week het kippenhok schoon of vegen ze het erf aan. Volgens Leonie stribbelen de jongens en meisjes weinig tegen. "Het doen van deze klussen is een regel en juist deze groep houdt van regels", zegt ze.
Na de verplichte taakjes gaan Leonie en Linda zaterdags geregeld met de kinderen op pad: naar het strand, de Maarsseveense plassen of een trampolinepark, om maar een paar voorbeelden te noemen. "Soms zijn deze uitjes best moeilijk voor de kinderen", weet de ervaren begeleidster. "Bijvoorbeeld als er harde geluiden zijn. Toch gaan we dat niet uit de weg, want ook met deze prikkels moeten de kinderen leren omgaan." Op andere momenten is het vooral vrijheid blijheid op de boerderij, want dat is ook heel belangrijk, benadrukt Leonie. "In de klas zitten ze al de hele week op elkaars lip. Ik vind het heerlijk voor de kinderen dat ze hier de ruimte hebben en zonder veel druk hun eigen ding kunnen doen."
Structuur
Vandaag staat na het ontbijt en tandenpoetsen vrij spelen op het programma. Voor de middag bestaat de keuze uit activiteiten als schapen vangen en paardrijden. Daarnaast helpen de kinderen met allerlei klussen op de boerderij. "We hebben vaak jonge kalfjes en lammetjes die ze mogen verzorgen", vertelt Nico. "Daarnaast betrek ik ze zo veel mogelijk bij alles wat er op een boerderij gebeurt. Tijdens de lammertijd kijken ze mee als de lammetjes geboren worden. In het begin is dat heel erg eng, maar daarna vinden ze het geweldig." Alleen op gezette tijden mogen de kinderen achter een beeldscherm. "Structuur en duidelijkheid zijn belangrijk voor deze groep", verklaart Leonie. "Toch wijk ik soms van het programma af, want de kinderen moeten ook leren om te gaan met veranderingen. Tijdens zo'n schakelmomentje leg ik de nieuwe situatie natuurlijk wel heel duidelijk uit."
Kinderen waarderen de huiselijke sfeer op de zorgboerderij
Mindcraft
Olivier en Ruben willen graag vertellen over hoe zij hun logeerpartij op De Buitenplaats beleven. Olivier vindt het bij Nico en Leonie fijner dan bij een eerder logeeradres. Er is hier veel meer te doen, hoewel hij zich ook weleens verveelt, zegt hij eerlijk. Leonie reageert laconiek: "Jullie weten toch dat je van vervelen ook heel creatief wordt?", vraagt ze braafjes. De jongens moeten lachen, maar op de vraag wat de twee het liefste doen op De Buitenplaats klinkt het in koor: 'Mindcraften!' "Thuis ben ik altijd alleen aan het gamen", legt Ruben uit. "Hier kan ik Mindcraft met de anderen spelen. Dat is veel leuker."
Ze zouden graag nog verder kletsen in de warme keuken, maar gedecideerd stuurt Leonie het tweetal weer naar buiten. "Je merkt dat de kinderen sociaal groeien", is haar observering. "De kinderen zijn hier om zo nu en dan het gezin te ontlasten. Daarnaast ontmoeten ze andere kinderen met autisme. Zeker als ze in het regulier onderwijs zitten, merk je dat die herkenning fijn voor ze is."
Koffiemoment
Leonie en Nico kunnen opvang bieden aan veertien kinderen. Sommige van hen blijven een dag, de andere overnachten in een van de twee slaapkamers op de bovenetage. Aan het begin en eind van het weekend - als de kinderen worden gebracht en gehaald - is er een koffiemoment met de ouders. Leonie: "Terwijl de kinderen naar buiten gaan of een spel doen, horen wij van de ouders wat er speelt. Aan het eind van het weekend bespreken we met de ouders wat de kinderen hebben gedaan. Niet alle kinderen vertellen hun belevenissen spontaan en dan helpt het als vader of moeder hier gericht naar kan vragen."
Daarnaast houdt Leonie contact met de opvoeders via de telefoon en de mail. Bijvoorbeeld om door te kunnen praten over het bereiken van de doelen, want het idee is dat de kinderen ook op sociaal vlak het een en ander opsteken op de zorgboerderij. "Respijtzorg, het ontlasten van het gezin, is een belangrijke doelstelling, maar we hebben ook aandacht voor andere dingen waar een kind het moeilijk mee heeft", zegt ze resoluut. "Daarom formuleren we samen met de ouders altijd doelstellingen die we op een afgesproken moment gezamenlijk evalueren."
Als iemand vroeger had gezegd dat een keer per twee weken het huis vol zou zijn met jong grut, had Nico het niet geloofd. Nu kan de geboren en getogen Eemnesser zich niet meer voorstellen dat de kinderen niet zouden komen. "We zijn nu bezig met het opknappen van de slaapkamer voor de meisjes. Tot nu toe bleven vooral de jongens overnachten, maar ook de meisjes willen graag komen logeren, zo hebben we gemerkt", zegt hij tot slot.
