Karin Annaert: 'Wij zijn het Rosa Spier Huis en dus zeker niet standaard'
De oplevering van het Rosa Spier Huis aan de Hector Treublaan 97 komt in zicht. Directeur-bestuurder Karin Annaert kan net als de meerderheid van de bewoners niet wachten.
LAREN Na jarenlang (politiek) gesteggel - tot aan de Raad van State toe - wordt de zo gewenste en hoognodige nieuwe huisvesting voor het Rosa Spier Huis (RSH) binnenkort écht werkelijkheid. Directeur/bestuurder Karin Annaert is in haar nopjes en kan niet wachten om medio september de sleutel van het zorg-cultuurgebouw, waarin onder meer bibliotheek, horecavoorziening en theaterzaal zijn gevestigd en daaraan gekoppeld de afdeling Intramurale Zorg, in handen te krijgen. "Eind november gaan de bewoners in één week over. Twee dames van Pac'90 zijn al een jaar aan boord bij RSH en doen de projectcoördinatie."
De gehele zomer hebben bouwlieden doorgewerkt. "Het wordt prachtig", zegt Annaert. "Sheryl Leysner, een jonge binnenhuisarchitecte, heeft heel goed begrepen wat wij voor ogen hebben. Een beetje jaren-30-stijl waarbij de kunst centraal staat. Geen witte tegels en grijs tapijt. Wij zijn het Rosa Spier Huis en dus zeker niet standaard", gaat de directeur verder. "Zo komt het Rosa Spier Huis-blauw komt overal terug." Maar niet alles is nieuw. "Alles wat bruikbaar is nemen we mee, zoals onze bibliotheekkasten. Wel worden die in een andere kleur gespoten." De architectuur komt van Chico Leufkens van EGM architecten.
In het zorgdeel van het Rosa Spier Huis is plek voor 45 bewoners. Aan hen wordt intensieve zorg geboden. De twee vleugels heten De Danser en De Toneelspeler. In het hoofdgebouw bevindt zich ook de Anna Stibbezaal, zoals de concert- en theaterzaal gaat heten. De zaal heeft 145 zitplaatsen en telt tien rolstoelplekken. Ook kunnen de bewoners in datzelfde gebouw privéstudio's en ateliers huren. "Die zijn 24 uur per dag beschikbaar en zijn voorzien van dubbele deuren." De ramen in deze ruimten verspringen. "Chico ziet dat als muzieknoten." Daarnaast komt er een algemeen atelier met keramiekoven en een muziekkamer waar bewoners plaatjes kunnen luisteren of samen muziek kunnen maken. Het horecagedeelte krijgt buiten een groot terras.
De intramurale zorgafdeling krijgt een eigen binnentuin. "Met een wadi, een bufferings- en infiltratievoorziening voor het regenwater", vertelt Annaert. "Het vormt ook een natuurlijke barrière voor de bewoners die op de begane grond wonen en dementie hebben." Fruitbomen zullen de tuin opsieren. Daarnaast komt er een openbare, gezamenlijke tuin met daarin een beeldentuin ("Alle kunst gaat mee, ook het paard en de grote fluitspeler") en is de grootste koikarpervijver van Nederland - aangelegd door de vorige bewoners - bewaard gebleven. Het Rosa Spier Huis telt nu 70 bewoners, maar in de nieuwe vorm zijn er 137 levensloopbestendige wooneenheden die alle voorzien zijn van een tablet aan de muur met een noodknop en de mogelijkheid tot videobellen. De drie gebouwen worden middels overdekte overgangen ("een soort van gesloten pergola's") met elkaar verbonden, zodat ook bij minder goed weer de oversteek comfortabel gemaakt kan worden.
Het gros van de 92 appartementen, die ondergebracht zijn in twee andere gebouwen, waar de vleugels zijn omgedoopt tot De Schilder, De Beeldhouwer, De Schrijver en De Musicus, is inmiddels verhuurd. Ruim 30 appartementen zijn nog vrij en staan op Funda. Ze hebben allemaal een eigen berging en er is een aparte ruimte voor het parkeren en opladen van de e-bike of scootmobiel. Wie er wil wonen, wordt wel eerst door een externe commissie getoetst. "Je komt hier niet zomaar binnen." In het Rosa Spier Huis wonen kunstenaars en wetenschappers onder gelijkgestemden in een culturele omgeving. Leeftijd doet er niet toe; de jongste bewoner is 38 jaar oud. Aan makelaar Nienaber de taak om de appartementen aan de man te brengen. "Het is onwijs uitdagend om de juiste partijen aan te schrijven", zegt makelaar Ewoud Rehe. "We schrijven onder andere kunstacademies en conservatoria aan."
Op 9 oktober is er nog tijd voor een lach en een traan. "We bestaan dan vijftig jaar. Dan is er een feestje voor bewoners, vrijwilligers en medewerkers, maar we nemen dan ook afscheid van ons huis", besluit Annaert. De formele opening wordt in april 2020 verwacht.
Directeur Karin Annaert is in haar nopjes en kan niet wachten
