Chiara (18) speechte op televisie
Met een speech over vrouwen die te vaak nog als schuldige worden gezien bij een aanranding kwam Chiara in de finale. Ze won niet, maar voelt zich wel winnaar.
BLARICUM De 18-jarige Chiara Stravers uit Blaricum was op Bevrijdingsdag te zien in de Bevrijdingsspecial van Op weg naar Het Lagerhuis. Ze was een van de drie finalisten van de speechwedstrijd en hield haar speech over hoe vrouwen die te maken hebben met seksueel overschrijdend gedrag niet als slachtoffer worden gezien. "Mijn boodschap is heel simpel: stop daarmee, leg die verantwoordelijkheid bij de dader, niet bij het slachtoffer."
Ze heeft een lange weg afgelegd naar het moment van de finale en helaas heeft ze die niet gewonnen. "Maar ik voel me toch wel een winnaar. Ik heb dan wel niet de beker mee naar huis genomen, maar ik mocht mijn boodschap op nationale televisie overbrengen naar iedereen die het wilde horen."
Chiara is leerling van Laar & Berg in Laren en weet nog goed hoe ze bij het debatteam van haar school is gekomen. "Ik greep altijd alles aan om een discussie te beginnen. Tot groot vermaak van mijn medeleerlingen, maar mijn leraar Nederlands vond het toch minder. Op een gegeven moment was daardoor de vaart uit de lessen. Daarom wees hij me op het debatteam, want hij erkende wel dat ik goed kon discussiëren."
Broekie
"Ik kwam als 13-jarige als broekie binnen bij zesdejaarsleerlingen. Ik voelde me geïntimideerd." Ze zou als reserve meegaan naar de 'grote' wedstrijd van Op weg naar Het Lagerhuis. "Een week van tevoren hoorde ik dat er iemand was uitgevallen en mocht ik meteen meedoen. Daar is het allemaal begonnen. We zijn met het debatteam nooit verder gekomen dan de regiofinale en nu sta ik met mijn speech in de grote finale op tv."
Bij de opnamen mocht ze maar één persoon meenemen. Dat was haar moeder. "Om toch een soort van publiek erbij te hebben, mochten nog twee mensen meekijken via Zoom. Dat waren mijn vader en mijn beste vriendin." In de studio werd strikt ruim 1,5 meter afstand gehouden en dat betekende onder andere dat de geluidskastjes door de deelnemers zelf om moesten worden gedaan.
"Ik heb geen tijd gehad om zenuwachtig te worden, want ik had het uit mijn hoofd gebannen. Ik moest voor mijn eindexamen nog een tekendossier inleveren en daar ben ik heel druk mee bezig geweest. Op het laatste moment heb ik nog wat dingen aan mijn speech veranderd. Daar maakte ik me nog wel druk om. Die oude speech kende ik uit mijn hoofd en ik was bang dat ik die aanpassingen op het moment zelf zou vergeten."
Vrijheid
'Ik greep altijd alles aan om een discussie te beginnen'
Tijdens de uitzending kwam er echter een kalmte over haar heen, waardoor het als vanzelf leek te gaan. "Vrouwen moeten de vrijheid kunnen hebben om te leven en bewegen zonder dat ze bang hoeven zijn dat er iets gebeurt. Het maakt niet uit wat je draagt of dat je alleen fietst. Je hoort niet van je fiets te worden getrokken. En als het toch gebeurt, moeten ze de vrijheid hebben om ervoor uit te komen, zonder zelf aangewezen te worden als verantwoordelijke, anders kom je er niet voor uit. Ik wil dat we bevrijd worden uit deze cultuur van denken, dat het aan de vrouw ligt als haar zoiets overkomt en het moet vooral niet iets vanzelfsprekends worden."
Lees een uitgebreider verhaal op laardercourant.nl.