Een kijkje in het atelier van Jochem Mestriner, winnaar van het Dooyewaard Stipendium
CultureelBLARICUM - Midden in Blaricum tussen de indrukwekkende woningen met enorme opritten staat een bescheiden huisje met rieten dak. Binnen bevindt zich het atelier en de woning van Jochem Mestriner, winnaar van het Dooyewaard Stipendium 2021-2022.
Bij binnenkomst loop je gelijk tegen grote schilderijdoeken aan. Midden in de woonkamer die deels ingericht is als werkplek, liggen olieverf, krijt en kwasten verlicht door grote industrielampen.
Achter de wenteltrap staat een kleine bank met koffietafel, wat nog een beetje een huiselijk gevoel geeft. “De ramen staan open, daardoor is het misschien een beetje fris maar anders vergas ik mezelf,” excuseert de kunstenaar zich, terwijl hij de waterkoker aanzet voor thee.
Kunstprijs
Het Dooyewaard Stipendium is een Nederlandse kunstprijs voor talentontwikkeling die wordt uitgereikt aan een jonge kunstenaar. Elk jaar maakt de Dooyewaard Stichting een voorselectie bij de HKU van ongeveer zes kunstenaars, waaruit ze een talent kiezen die niet alleen het beste is, maar ook goed bij Blaricum past.
De winnaar krijgt een maandelijkse toelage en mag gratis een jaar wonen en werken in het atelier van de Dooyewaard Stichting aan het Fransepad in Blaricum.
Daarbij geeft het de winnaars de kans als kunstenaar een brug te slaan tussen hun opleiding en hun toekomstige maatschappelijke positie door galeriehouders, verzamelaars en een geïnteresseerd publiek uit te nodigen in hun atelier.
Verhalende kunst
Jochem maakt schilderijen die functioneren als verhalen. Zijn werk is erg associatief; een mengelmoes van kunstgeschiedenis, boeken die hij leest en de verhalen die hij zelf schrijft.
“Mijn afstudeerscriptie is een verhalenbundel. De resultaten van mijn onderzoek heb ik verwerkt in zeven verhalen, die wat weghebben van poëzie en surreële proza. Gebaseerd op die verhalen heb ik schilderijen gemaakt voor mijn eindwerk."
Melchiors paard
"In een van de verhalen steelt de hoofdpersoon Melchior de maan, waardoor hij door de inquisitie wordt berecht, wat leidt tot een hele hoop narigheid. En dit is zijn paard,” vertelt de kunstenaar, terwijl hij een groot canvas omkantelt, ingepakt voor alweer de volgende nominatie: de Sluijters Prijs.
Die heeft hij onlangs ook gewonnen en 13 tot en met 18 april exposeert hij op de KunstRAI. “Dit is geïnspireerd op een game die ik als kind altijd speelde, dat was een soort evolutiespel. In dit spel kon je je wezentje aanpassen door allemaal ledenmaten toe te voegen of af te halen."
Eigen context
"De evolutie fases van het paard, zijn ledematen en vormen, zie je er nog allemaal in terug,” vertelt de kunstenaar vol enthousiasme. Een manier hoe Jochem te werk gaat, door de verhalen die hij schrijft bedenkt hij zijn eigen context en hoeft hij niet al bestaande thema’s te gebruiken.
(Tekst gaat verder na de afbeelding)
Melchior's paard van Jochem Mestriner.
Jochems passie spat ervan af. Hij verplaatst zich constant, haalt verschillende werken uit de kasten en verschuift de schilderijen om het verhaal en de inspiratie erachter te kunnen vertellen.
Hij heeft een afwisselende werkroutine. De ene keer is hij van 10 uur ‘s ochtends tot midden in de nacht bezig, terwijl hij andere dagen veel leest.
Vastloopt
Op deze dagen maakt hij regelmatig een wandeling of kijkt een film om zijn gedachtes te verzetten wanneer hij vastloopt.
“Ik probeer wel een beetje een planning te maken en spreek met mezelf af pas na zeven uur leuke dingen te doen met vrienden. Anders vind ik het zo zonde dat ik hier mag zitten en de tijd niet goed benut,” aldus Jochem.
Blaricum
In het begin moest de kunstenaar wel wennen aan het feit dat Blaricum een stuk afgelegener ligt dan Utrecht. Hij zit niet meer in de buurt van zijn vrienden.
“Toch helpt het wel om me een beetje af te sluiten. Ik heb deze zomer weinig gewerkt en sinds ik hier zit heb ik minstens 30 schilderijen gemaakt."
Lekker aan de slag
"Ik heb geen specifiek doel, ik wil vooral lekker aan de slag. Aankomende zomer heb ik een aantal exposities, het is mooi als ik daar een goede hoeveelheid werk voor kan maken.” aldus Jochem.
Tekst en foto's: Rosa Holdinga
Het atelier van buiten.
En binnen.
Jochem aan de koffie.