Afbeelding
Foto: Gemeente Blaricum

Na zestig jaar huwelijk houden Wim en Greet nog steeds heel veel van elkaar

Algemeen

BLARICUM - Sinds 4 april zijn Wim en Greet Faber zestig jaar getrouwd. Burgemeester Joan de Zwart-Bloch kwam op felicitatiebezoek.

Wim en Greet ontmoetten elkaar op een dansfeestje: het voetbalteam had een dames handbalteam uitgenodigd om met elkaar te dansen. Voor Greet was een danspartner met een grote vetkuif in gedachte, maar zij viel voor de looks van een ander: Wim Faber. 

Firma Bols

Het stel trouwden voor de wet in het najaar van 1960 en voor de kerk op 4 april 1961. In 1966 werden ze als echtpaar in dienst genomen bij de firma Bols. Ze kregen de standplaats Blaricum toegewezen om daar samen de wijn- en drankenwinkel te beheren en boven de winkel te wonen. Met hun 3-jarige dochter Marjolein trokken ze in het oude pand en om de muizen te verjagen kwamen er poezen. 

Oud politiebureau

Het pand zelf, beter bekend als het Oude Raadhuis, was een beetje vergane glorie. Het was een oud politiebureau. Zelfs een van de twee overgebleven cellen was de badkamer. Ook had het pand als hotel dienst gedaan: boven waren er maar liefst negen kamers. In juni 1967 werd Pim geboren. 

Wijnproeverijen

De wijnhandel was voor Wim en Greet hun lust en leven. Ze beschouwden het als hun eigen zaak, volgden cursussen en verdiepten zich in alles wat met wijn te maken had. Ze gaven advies, organiseerden proeverijen en genoten van het klantcontact. De klanten wisten hen altijd te vinden. Ze kwamen zelfs achterom buiten winkeltijden. En als ze geen geld hadden dan werd er in vertrouwen even een bonnetje aan de kassa gehangen om later betaald te worden. 

Tuin, oppassen, wandelen en fietsen

Wim en Greet genoten met volle teugen van de pracht van Blaricum en omgeving en zorgden dat ze zich zo snel mogelijk thuis voelden. Wim zat lange tijd in de welstandscommissie van Blaricum en Greet was actief op het maatschappelijke vlak en hielp ouderen met van alles en nog wat. Ook bij de Blaricumse handbalvereniging BSV was het koppel vaak te vinden. Wim wierp zich op als coach van het damesteam van Greet die de onverschrokken keepster was. Wim was ook heel graag in Het Vitus om te tafeltennissen. Toen ze met pensioen gingen, was er meer tijd voor de tuin, om op te passen op de vier kleinkinderen, te wandelen en fietsen. Ze konden zich niet meer voorstellen dat ze ooit tijd hadden gehad om te werken. 

Na zestig jaar huwelijk houden Wim en Greet nog steeds heel veel van elkaar. Hoewel Wim dementeert en in De Stichtse Hof in Laren woont, heeft hij het nog steeds over ‘Greetje’. Gelukkig komt zij hem zo vaak als ze kan bezoeken en in de goede tijd maken ze dan het liefst een dansje met elkaar. 

Uit de krant